| ruled | jeżeli na jednej stronie wystąpi kilka typów przypisów, będą one oddzielone wynikiem działania polecenia \extrafootnoterule (domyślnie jest mu nadawana wartość \footnoterule) |
| para | opcja uaktywnia możliwość utworzenia typu przypisu, który będzie składany w postaci jednego akapitu (p. też fnpara lub footmisc) |
| para* | jak wyżej, ale w akapicie nie będzie wcinana pierwsza linia |
Wewnątrz pakietu jest wywoływany pakiet nccfoots, w którym są
definiowane
następujące polecenia:
| Footnotemark{marker} | wstawia odsyłacz do przypisu, jeżeli wartość parametru jest nieokreślona (pusta), wstawiana jest ostatnio użyta (zarówno w poleceniu footnote, footnotemark jak i \Footnotemark i Footnote) |
| Footnotetext{marker}{tekst | wstawia przypis (bez odsyłacza), jeżeli wartość parametru marker jest nieokreślona (pusta), wstawiana jest ostatnio użyta (zarówno w poleceniu footnote, footnotemark jak i \Footnotemark i Footnote) |
| Footnote{marker}{tekst | wstawia odsyłacz do przypisu (i przypis), jeżeli wartość parametru marker jest nieokreślona (pusta), wstawiana jest ostatnio użyta (zarówno w poleceniu footnote, footnotemark jak i \Footnotemark i Footnote) |
Do tworzenia nowych typów przypisów służy następujące polecenie:
\newfootnote[parametr]{suffix}
parametr może przyjmować wartości: plain i para
(tylko w przypadku użycia opcji para lub para*
przy wywołaniu pakietu).
Powyższe polecenie tworzy jedynie obiekt ruchomy typu ,,footnote''
oraz polecenie \Footnotetextsuffix o następującej składni:
\Footnotetextsuffix{marker}{tekst}; to niestety
nie wszystko, oprócz tego należy zdefiniować licznik i podstawową
makroinstrukcję służącą do wstawienia przypisu -- poniżej przykład
utworzenia dwu nowych typów przypisów:
\newfootnote{A}
\newfootnote{B}
\newcounter{footnoteA}
\newcommand{\footnoteA}{%
\stepcounter{footnoteA}%
\Footnotemark\thefootnoteA \FootnotetextA{}}
\newcounter{footnoteB}
\newcommand{\footnoteB}{%
\stepcounter{footnoteB}%
\Footnotemark\thefootnoteB \FootnotetextB\thefootnoteB}
\renewcommand{\thefootnoteB}{\roman{footnoteB}}
i ich użycie:
to jest tekst
to jest tekst\footnoteA{a to przypis typu A}
to jest tekst\footnoteB{a to przypis typu B}
to jest tekst
Proces tworzenie jest nowego typu przypisu jest nieco uciążliwy,
proponuję dopisanie poniższego kodu:
\makeatletter
\let\xxx=\newfootnote
\let\newfootnote\relax
\def\newfootnote{%
\@ifnextchar[{\@xnewfootnote}{\@ynewfootnote}}
\def\@xnewfootnote[#1]#2{%
\@newfootnote[#1]{#2}%
}
\def\@ynewfootnote#1{%
\@newfootnote[plain]{#1}%
}
\def\@newfootnote[#1]#2{%
\xxx[#1]{#2}
\expandafter\newcounter{footnote#2}
\edef\@tempa{\noexpand\newcommand
\expandafter\noexpand\csname Footnote#2\endcsname
{%
\noexpand\stepcounter{footnote#2}%
\noexpand\Footnotemark{\noexpand\csname thefootnote#2\endcsname}%
\expandafter\noexpand\csname Footnotetext#2\endcsname{}}}%
\@tempa
}
\makeatother
składnia polecenie \newfootnote zostaje zachowana, jednak w wyniku jej
działania zostanie utworzony odpowiedni licznik przypisów danego typu,
oraz samo polecenie wstawiania przypisu.
\Footnotesuffix{tekst przypisu}, proszę zwrócić
uwagę, że nie można w tym poleceniu określić parametru opcjonalnego
określającego inny, niż kolejny, numer przypisu.
Teraz utworzenie nowych typów przypisów jest proste:
\newfootnote{A}
\newfootnote{B}
\renewcommand{\thefootnoteB}{\roman{footnoteB}}
i ich użycie:
to jest tekst
to jest tekst\FootnoteA{a to przypis typu A}
to jest tekst\FootnoteB{a to przypis typu B}
to jest tekst
oraz efekt:
Maksymalna wysokość zajmowana przez przypisy danego typu (a nie przez wszystkie razem) wynosi \dimen\footins
Włodzimierz Macewicz