Instalacja systemu

W katalogu .../macros/context znajdą Państwo następujące pliki:
cont-doc.zip -- style dla dokumentacji??? -- nie instalować
cont-fnt.zip -- dodatkowe fonty -- to samo jest w cont-tmf.zip (za wyjątkiem plików .pfm i .afm) -- pobrać jedynie pliki .afm i .pfm jeśli są potrzebne
cont-lat.zip -- PPCHTeX -- zbiory specyficzne dla LaTeX-a (skład wzorów chemicznych)
cont-mod.zip -- moduły dodatkowe -- nie instalować (starocie z poprzednich wersji)
cont-mps.zip -- zbiory dla METAPOST-a -- wygląda na starocie; to samo jest w cont-tmf.zip
cont-ppc.zip -- PPCHTeX -- zbiory dla PPCHTeX-a (skład wzorów chemicznych)
cont-tex.zip -- starocie, wygląda, że jest to zbiór dla starszych wersji.
!cont-tmf.zip -- główne archiwum zawierające system i dokumentację
!cont-uti.zip -- skrypt perlowy (to samo co w cont-wrk.zip)
!cont-wrk.zip -- skrypty perlowe, pliki konfiguracyjne

dostępne w zasobach CTAN.

Instalacja jest nieco kłopotliwa, polega na ,,ręcznym'' rozpakowaniu plików .zip i przekopiowaniu zawartości utworzonych katalogów do odpowiednich katalogów drzewa katalogów zawierających instalację (za wyjątkiem plików .afm i .pfm -- które nie są niezbędne przy przetwarzaniu TeX-em -- można przenieść całe, nowoutworzone, drzewo katalogów w odpowiednie miejsce) TeX-a.

Niestety w archiwach panuje bałagan w katalogach spowodowany tym, że serwery mirrorujące pobierają jedynie pliki; nie kasując starych i zbędnych.

Dla jasności poniżej przedstawiam katalogi w drzewie TDS, gdzie znajdują się pliki ConTeXt-a. 

...\context
...\context\data
...\context\perltk
...\doc\context
...\doc\context\base
...\dvips\context
...\fonts\tfm\hoekwater\context
...\fonts\type1\hoekwater\context
...\fonts\afm\hoekwater\context
...\fonts\pfm\hoekwater\context
...\metapost\context
...\tex\context
...\tex\context\config\

Po wgraniu plików w odpowiednie miejsce należy uaktualnić bazę danych. (sposób wykonania tej czynności zależy od implementacji; np. w przypadku MikTeXa należy uruchomić program initexmf -u).

Generacja formatu

Pierwszą czynnością jest zmiana nazwy pliku texexec.rme na texexec.ini w katalogu .../context/config i edycja jego zawartości 

.
.
.
%set  TeXShell  to  tetex 
%set TeXShell  to  fptex 
set TeXShell  to  miktex
%set TeXShell  to  private 
.
.
.

polegająca na wyborze implementacji (należy usunąć znak % w odpowiedniej linii, wstawiając go w pozostałych; powyżej widać, że wybrano MikTeX-a

Proces generacji jest sterowany za pomocą skryptu perlowego (oczywiście interpretowanego programem perl) i odbywa się nieco inaczej w różnych implementacjach. Najprościej mają użytkownicy Unixa -- generacja polega na uruchomieniu skryptu texexec z odpowiednimi opcjami (możemy założyć, że interpreter PERL jest zainstalowany).

W przypadku systemu Windows proces może być bardziej skomplikowany ze względu na konieczność samodzielnej instalacji PERL-a -- zakładam, że perl jest zainstalwany (można go pobrać z archiwum CPAN, np: perl).

Po rozpakowaniu archiwum, w katalogu .../context/perltk powinien znaleźć się plik runperl.zip -- należy go rozpakować, a następnie zmienić nazwę pliku runperl.exe (zwykle w archiwach perla też jest taki plik i jeżeli program interpretera nazywa się inaczej >>np. winperl<< należy pobrać plik z dystrybucji perla) na texexec.exe. Sztuczka polega na tym, że program ten ładuje do pamięci program PERL wskazując mu do wykonania skrypt o nazwie takiej jak on sam (łatwo się domyśleć, że w tym wypadku skrypt nazywa się texexec.pl), przekazując oczywiście podane opcje.

Po wykonaniu powyższych czynności pomocniczych proces generacji formatu przebiega już podobnie we wszystkich implementacjach i w najprostszym wariancie polega na wywołaniu:
texexec --make en
w wyniku czego powstanie plik cont-en.fmt (jak łatwo się domyśleć en określa format dla języka angielskiego; można podać kilka symbolicznych nazw języków -- zostaną dla nich utworzone formaty).

Dla każdego kodu języka może być utworzony odpowiedni zbiór; konwencja nazw jest następująca: cont-*.tex, gdzie zamiast * należy wstawić odpowiedni symbol języka (czyli dla języka polskiego zbiór będzie nosił nazwę cont-pl.tex).

Jeżeli brak zbioru dla naszego języka możemy użyć innego, w którym zadeklarowano użycie naszego lub wzorując się na innych zbiorach utworzyć własny.

Według dokumentacji wywołując program texexec można podać inne opcje np:
texexec --make --language=pl,uk --bodyfont=plr en
które powinny sterować procesem generacji formatu. Dokładna analiza (dla systemu MS Windows) wykazała, że postać wywołania (opcje i ich wartości) jest przetwarzana na język ConTeXt-a i zapisywana do zbioru cont-fmt.tex (po zakończeniu generacji nazwa jest zmieniana na cont-fmt.log -- jego zawartość może być pomocna w tworzeniu własnego pliku), który jest interpretowany w procesie tworzenia formatu. W wyniku działania programu texexec otrzymamy format o nazwie cont-en.fmt zawierający między innymi reguły przenoszenia wyrazów w języku polskim i angielskim i możliwość wprowadzania polskich diakrytyków w notacji prefixowej (znak prefixu /).

Mając własny plik z definicją języka możemy wygenerować format:
texexec --make pl

Utworzony format (zbiór .fmt) należy umieścić w odpowiednim katalogu (można go pozostawić w miejscu generacji, ale należy pamiętać o modyfikacji odpowiednich zbiorów konfigurujących instalację TeX-a; PDFTeX musi wiedzieć, gdzie szukać formatu).